Aç bağrını usulca vurul da vurul hele Zamanın yırtıldığı kıyamet Çanakkale Ölüler dile gelir alem irkilir buna Cehennemin dibinde bir cennet Çanakkale Kuyulara sunulan vicdanlar ağlar durur Kurudukça yeşeren bereket Çanakkale Ötelerin ötesi şehitler ölmez […]
‘kafamdaki kırıklara ölesiye uygunsun hadi sana merhaba ‘ (Payidar) ey kârî sana bu görkemli gökler altında bu kuru, bu uzak yerden bir ılıklık yolluyorum başımı hüzünle göğsüne koyup ağlamanın düşüyle bu bir sana dokunma hamlesidir […]
“duvarda yamuk mıhı kırık tarak çürük karanfiller kaldı burada.” asfalt yamaların, peron uğultusunun yeri olsa gerek yönetmelikte çünkü solmuş dudaklarıyla gidenler öpüyor karnımızı en sahte teselli tuz ve ekmek kursağımızdan bir satır başı daha köstekli […]
ömrünüzün alnacından çekilin bir dudak halesiyle öpücük enkazları kalsın uzun uzun bakmak kadar eski ta kabil’den beri damarını bulamayan iğne: herkesin kendine okuduğu fatiha sertliğinden ürper kendirin hışırdar badem ve şifa olur yaşam ağrısına rüzgârın […]
Biz, bir ipte oynayan kalbe zül bir kuyu Haykırsak, kara bulutlar çoşacak Ayrı kalmak nedir bilmeyen kök ve toprak Kim ağlayacak da bu ağaç susacak Hem kara hem kara hem de kapkara… Esmer bir ağzın […]
ışığa sövüyor ışığa sövüyor sesi karanlıktan urgan eğirmiş adam yüzü orman olmuyor elleri dev gibi çürük aşklar kokuyor nefesi şehir aslı adam kerem elleriyle defh ediyor meltemi limanda tren bekliyor istasyonda gemi adam seratan, adam […]
sana adımlarını saymak istiyorum cızırtılı bir teselliye akacak hayat sinematografik duracak uzun susuşlarımız yetmeyecek bu da çok arabesk diyecekler hıçkırığımıza iadeli taahhütlü sevdalara mektup taşıyacak kargolar ucuz rujlarda şube açacak yalnızlık sesini kocalarının boynunda asılı […]
yaşıyorum daha şeffaf bir şey yok bildiğim. adım, numaram, doğduğum yer bilincimin tükürdüğü bunlar. olsa olsa budur beni hizaya çekecek olan. görmeseniz de sözcüklere bir sıçan gibi iliştiğimi sizler bulutlardan ve uzamış tıraşımdan bile […]
