Ornül (Her Şey Ve Hiçbir Şey)

hiçbir şeydim, bir hiçtim

bir şey bile değildim, bir şey

sonra ne oldu, neden oldu sonra

bana bir şey oldu, ben bir hiçtim

yaprakta bir hışırtı bile değildim

sonra neler oldu, olan neydi sonra

kanatlarımda biriken bu gökyüzü

ve ayaklarıma yapışan bu yeryüzü

neyin nesiydi içine doğduğum bu karamsar karnaval

bir şeyler oldu muhakkak bana

bana muhakkak bir dokunuş

bir mübârek tenezzül

müsâde buyur da ismini hakkıyla öveyim

beni biraz daha bağışla allahım

seni berrak bir kafayla bir kez daha seveyim

bir gece

kıyasıya arsızlaştığım bir gece

sırtımın tam ortasına

kalbimin tam ortasına

kanımın tam ortasına bir yumruk vurmuştun

kemiklerim çatlamıştı, güzel yumruktu

bunu ben bilirim, kim ne bilesi

güneşine, duldasına kurban olduğum

kadından taşan, adından taşan bir güzelliği seyrettim

yekûn bir târihin misk kokulu çöplüklerinde

bir hiçlik yurduna düştüm zamanlarca

gözlerimin içini yadırgadım

varlık tezlerimi çürüttüm, artık haklıyım

sığındım sana, daha saklıyım

bitanesin, bitanemsin

ben kimim ki ben ne deyim

bana biraz daha değin allahım

daha güzel hak edeyim

bir şeye şâhit oldum, olanca bir şeye

adına ben güneş demedim

deniz demedim adına, toprak demedim

hava demedim, su demedim

bir şeye şahit oldum

hiçbir şeye benzemeyen bir şeye

kendime dair hiçbir şeyi ben eylemedim

her şeyi hazır buldum, ama her şeyi

annemi ve tabiatı hazır buldum

kalbimi ve gözlerimi hazır

o ulvî ocaktan bir ışık sunuldu bana

mutlak ruhtan bir ekber soluk

temiz bir sâhife açayım, biraz sağlık olsun

istediğimin hepsi bu kadar

bana bir şans daha ver allahım

sana anlatmak istediğim çok şey var

pâyidar zaraman

Bir yanıt yazın