Dünyaya alışmayana bayramdır ahret
Sevda çamurlu don, sevda ah u zar
Sevda gurbet.
Sırra kadem basmış zamanın ocağında
Bunca tarih ığranıp
Küşümsüzce pişerken
Yaprağı titreten yelin nevri
Ağaçla halleşirken
Kendini yenenin kanseri olmaz olsun
Olmaz olsun kırgınlık afsunlu gönüllerde
Küf kokulu şarkılar dillerde, ah dillerde
Çokuşur acımız hep klavlanan güllerde
Olmaz olsun mutsuzluk
Olmaz olsun Yasin,
Olmaz olsun.
Ölüm yaşayana gelir çünkü vay vay
Her canlı ölüm içindir vay
Bir insan kaç kere dayanabilir yalnızlığa vay
Kendine gelenin eksiği zenginden iyidir vay
Ottan, böcekten, dağdan, topraktan yeğiz
Rahman’dan geldik Rahman’a döneceğiz…