düş’e düş’e..

çünkü ben bir kuyunun düş’üyüm düş’e düş’e ah’lanıyorum.. ah’lana ah’lana düşüyorum ah’landıkça b’ölünüyor zaman uçuk mavinin külleşen rengine..   öldükçe çoğalıyorum düşüyorum ah..   gel..düş yakama uyanmadan gök çoğalt benden  beni..   ⓘⓓⓔⓑⓘⓨⓐⓣ Nur Derin

Çiçekli Bisikletin Şarkısı

Saat 6.30’du. Sabah 6.30’lar yabana atılmazdı. Birce de yabana atamazdı. Zorunluluktan dolayı uyanmasaydı, Birce yine uyanırdı çünkü 6.30’lar asla yabana atılmazdı… Birce, yatağından kalktı. Masasının üzerindeki menekşeye dokundu. Boynunu bükmüştü menekşe, tıpkı kendisi gibi. Aynı […]