Gözümde hayalin eriyip durur
Ruhumun ayarı bozuldu Leyla
Üzerime bir kış yürür ağlarken
Gülünce mevsimler yaz oldu Leyla
Üşüyor düşüncem yangınlar yalan
İliğime kadar sarıp ısıtsan
Yeryüzü yataktır gökyüzü yorgan
Seninle bahçeler hep güldü Leyla
Tepeden tırnağa kırık her yanım
Kıtlıktaymış gibi aç, fukaranım
Bakışın bereket bolluktur canım
Yanağında zaman al aldı Leyla
Gözlerin nemliyken üzülmez miyim
Yamacına geçip ezilmez miyim
İpine taş olup dizilmez miyim
Bismillah ağzında visaldi Leyla
Derin kuyuların Yusuf’u oldun
Acıyı ağlatıp hikmetle doldun
Karanlık geceme ışıklı yoldun
Zaman saçlarında melaldi Leyla.
Gönlüne düşeli kuşlar, çiçekler
Uğurlu sayılır artık böcekler
Seni tanımayan ucuz eşekler
Cevheri görünce lal oldu Leyla.
Kalbimin sevinci gözümün nuru
Hurafem, düşüncem hep bana yürü
İsterse üflesin İsrafil suru
Şol ahiret sensiz masaldı Leyla.