acının bel kemiği şiirin krallık kurduğu yerdir. acı senin evrenselliğindir ah acı! evrenin yüreğimi parsel parsel kiraladığı yokluk arsalarıdır. sen yoksun, biliyorum. ama acı olan bu değil sonuçta öldürmüyor yokluğun acı olan benim! benliğim! karanlığın […]
Merhaba Çocukluğum, N’apıyorsun, iyisindir umarım? Beni sorma, ben çok yoruluyorum bu günlerde. “Hayrola abi, beni neden anımsadın şimdi durduk durmadık yere?” diye soruyorsundur. “Sinirlendirme oğlum şimdi adamı, ne var yani insan küçüklüğünü hatırlayamaz mı?” diyeceğim. […]
Günler evin içinde yaptığım, kağıttan gemilere benziyordu. Kurak bir evde beraber batıyorduk. Benim yaptığım kağıttan gemiler, gülme bilmezlerdi. Sadece, o kadar yaşayışın içerisinde yalpalayarak su yüzeyinde kalırlardı… Darmadığındı kafamın içi. Antidepresanlarla, yolumu el yordamıyla bulmaya […]
Bayramderesi ekinlikti Ambarını doldurmak koşuluyla kiralanırdı her yıl babaannemden Buna tarlanın yüzünü almak denirdi bizce Tersi de yüzünü satmaktı ne garip On iki yaşındaydım, çocuk değildim hâla Bayramderesi ekinlikti Kenarı boyunca elektrikli su kuyusuyla başlayan […]
Fakülteye doksanlı yılların sonunda başladım. İlk yılım çarpık bacaklı erkekler ile onların göz kırpmalarına kıkır kıkır gülerek arkadaşının koluna daha sıkı sarılan kızların arasında geçti. İçine kapanık genç kızlar bu yılın sonunda yüksek sesle konuşur […]
Konuşalım, Bizi ne perişan ettiyse Ondan… Bir şeyler anlat bana, Bizi bu rüzgârlı geceye İten pusuladan. Sözlerimizi taşıyamayan Nefesimizden bahsedelim. Mühim, politik meseleler onlara kalsın da Biz konuşalım, Bir yaprağın ağaçtan Nasıl koptuğundan… Ya da […]
Sensizliğimin hiçinci yılındayız Abdurrahman. Seni en son kalbimin krizinde gördüm. Doktorlar kapıları kilitliyorlardı kaçmamam için. Nefesimin ayak seslerini duyuyordum kapalı kapılarda ve duvarlarda… Monitörde içli bir nameyle, çizginin düzleştiği yerde bana kapıları sen açtın. Dışarıya […]
Henüz hazır değiliz sevgilim Toprak hazır değil Su hazır değil Saymıyorum şimdi Dilsiz şehirleri Mezhepsiz ülkeleri Ne zaman elini tutmaya kalksam Kavmin yanlış anlar beni. Ömer Faruk ÜNALAN
-Ben isterim ki şehir hep ıslak kalsın. Bir deli, dileğinde Yıldızları istesin.- Aşkımıza baraj örüyorlar anne, Tepemizde ölü seviciler… Öldürülüyor gayri resmî çiçekler! Debernuş birazdan, Bir zalim çağdan diğerine uyanır. Ey toplumsal mesajlarımın sevgilisi! Beni […]
