“Çocuğum,
ok atmayı öğren!
savaş uçağı kullanmayı!
ata binmeyi yahut şarjör boşaltmayı!
yüz;hatta atom bombası ol!
yaşıtların bir yerlerde
ekin biçilir gibi biçiliyor.
Çocuğum,
çağımız bu;
şafaklar öncesi,
karanlık çağlar başı.
Çocuğum,unut insan olmayı.
Hatırlamazsan,kolay ;
hızla geçer acı.”
dedim ve
yüzüne bakıp sustum,
badminton öğrenmek isteyen çocuğun.
ⓘⓓⓔⓑⓘⓨⓐⓣ
Deniz Zehra