Işıksız Karalamalar

ıs

Kenti seviyorum

Medeniyeti seviyorum

İnsan elini

Yontulmuş

Üst üstüste konulmuş iki taşı

Elbette köprüleri

İyi ki köprüleri , herhalde köprüleri…

Saat kulelerini, çan kulelerini

Trafoları

Su kuyularını

Arkları …

Yıkık kaleleri, minareleri

Şerefeden bakma tutkusunu

Ve senin yükseklik korkunu.

Dereleri …

Kurbağaları eski bir anıda

Yıkılmadan duran, ama yıkıla da bilecek her sebatı

Sevmeyi seviyorum

Sevmeyi

Seviyorum

Trabzanları

Sabahta, öğlede, akşamda

Yağmurda, tipide, günde

Aldıkları ve verdikleriyle

Öteye baktırtmasını ve gelmesini ötenin gönül indirip

Sırra kadem basıp gitmek lazım
Dizlerinin dibine..

ⓘⓓⓔⓑⓘⓨⓐⓣ

Zehra Başaran

Bir yanıt yazın