Bir Kırık Mevzu

feyzkariha-idebiyatinsan her firakta kendini terk eder doktor… Zira sevdiğinden vazgeçmek kendi kalbinin ellerini bırakmaktır. Bu yüzden aşk bu kadar büyük bu kadar kuvvetli… Kendinden başkası değil hiçbir şey…
Bir orman kalkıp kütük kütük dövüyor da seni küçük bir aşk kıymığı gelip acısıyla yeniyor tüm ağrılarını…
Nasılda tüketiyor sosyal ağlamaları, ölümü , korkuyu hiç kalmayı, yalnızlığı, dermansızlığı… küçük bir kıvılcım koca bir cehenneme meydan okuyor. Çok yakıyor. Canı yanıyor insanın öylesine öfkesiz, öylesine garip…
Ve nefret… olaylardan bağımsız, tamamen güçlü… güçlü çünkü kendinden başkası değil hiçbir şey…
Ramazan ayında şeytanlar bağlanır diyorlar doktor. Ben hala nefret ediyorum. beni kimse bağlamadı hala girdaplarımı delirtiyorum.
Nefret ediyorum kendi aptallığının faturasını başkasına ödetmelerden…İki kirli çamaşırını ortaya döküp sonra samimiyet kurduğunu zannetmelerden… Aptal olan aptaldır faturayı ödeyen faturayı ödeyendir bu değişmez.
Ben bağlanmadım doktor hala tekmeliyorum kırıklarımı…

Bir yanıt yazın