– bedeli neyse ödeyeceğiz kalbinin
biz dedim ,ürktüm,zira
bu çok tehlikeli bir cümle
kıta sahanlığında.
öfkemden sadır olmuş boran
husûmetle celalimden mürekkep deniz
cemalimden teşne toprak,
ya ölmen kime
ya senin iç çekişlerin hangi
nazenin meltemi dolduruyor
ceketinin iç cebine / o sabâdan
dağılmalarımı kim toplayacak
kosmos’dan
değil..kıştan..kış demeliyim
öykünün tam bu satırında,
zira çatıda ak bir ağırlık
saçaklarım iğnedenlik
hançerem buzdağı;
dünya tekil , ay tekil , gül tekil
çoğul olan benim
neyse bedeli
öderiz kalbinin.
Zehra BAŞARAN