Klavyelerden ve kâğıtlardan
Yapılacak işler evrenindeki kalabalıktan
Göz çukurlarından gamze çukurlarından
Kompost çukurlarına kaçınca
Bir katı atık olarak
Bir kaç dil bilen ve hepsini unutan
Toprağın dili değince dilime bir
Bir solucan yürüyünce göbek çukuruma iki
Apoletlerini sökünce kalbimin albayım canım albayım sen
Son bir kez sarılaydım da öyle darılaydın üç
Ama hayır görüyorken Allah
Etti mi dört şahit!
Eşhedü enlaa ilahe illallah!
Toprağın içindeyim günlerdir
Ellerim ayaklarım suyun içinde
Ayrık otlarına burayı terk etmelerini söyleyerek
Ve nanelere şurada bitmelerini
Yine de kesip atmayarak
Bir neden göstererek
Bostanı eşelememeleri gerektiğini
Uygun bir dille (unutulmuş bir dille!) anlatarak kedilere
Kediler anlayışlı hayvanlar değiller ve
Daha büyük bir kedi sanıyorlar beni de.
Yine de hırlamıyorum.
Gövdemi de büyütmüyorum hemen
Bir sokak köpeği görünce.
Ölürüm sanmıştım.
Öğrendim böyle ölmeyeceğimi.
Ve artık ne olduğu da dahil
Nasıl öleceğimi de bilemeyerek
Tekrar insan oldum
Bahçede otları eşeleyen.
Tırnaklarımın arası toprak ve kül.
Deniz Muhsin