Bilmediğim şehirlere girerdim zaman zaman
Kaç çınar ağacı yol kat ettim seni severken bir görsen..
Pörsümüş bedenlerin detone felsefeleri
Bana yaşamanın ciddi bir sancı olduğunu belletti
Yarin yaşam çıkışlı elleri
Hayat felsefiktir hayat felsefiktir
Bir kuş ölümü yalnızlık bulduysan hele…
Hayat felsefiktir hayat felsefiktir
Ah güzelim, kaç kere bahşettim sana
Yalınlığımda boğulmana izin dahi verdim
Artık tüm kutsallarından arın ve gel bana
Çünkü hayat felsefiktir hayat felsefiktir
Yaşamak ilminin kandırmacasında
Dantelleri sehpalara sermek..
Ah bilirim mecnun vakit geçmiyor diye sardı leylaya
Çay ile kafa bulan kaç genç kaldık Allah aşkına?
Ama sorsan herkes mecnun
Çırpınıyor herkes bir zalimin, bir leylanın, bir budistin elinde..
Kabullenemiyorum lan!
24 tik tak içinde yalpalanmaya yaşamak deniliyor
Saksıda solan çiçeklerin acısı hala benim bağrımdayken
İnsanlar acı çekmeyi oyun mu sanıyor?
Bense bir yaprağın ağsı damarlarında
Ölmek için dahi çırpınamıyorum
Ah Allah’ım yok olmayı neden bana da bahşetmedin?
Yaşamak saçmalıktır yaşamak saçmalıktır
Yalnızlık sanılan özgürlüğün böğründe
Çığlık çığlığa susuyor bir müslüman
Mazlumun ahı budizmden değil, elbet bizden sorulur
Onu bunu geçin de
Yaşamak ölümcüldür!
Bilmem kaçıncı yüzyıldan kalma bir papirüs
Bir rahibin kutsal keli
Bulduğum ilk uçurumdan atacağım şu cümleyi:
İtina ile yaşanır!
Belleğimi kesip seni akıtacağım o uçuruma
Ben artık seni taşımak istemiyorum bilesin!
Aslında yapacağım iş değildi de dalgınlığıma geldi yaşadım..
Ama
‘Ama’lara meze etmeye de razıyken şu ömrümü
İtina ile söylüyorum:
Yaşamak saçmalıktır
Dalgınlığıma geldi de yaşadım..
Yaşamak, üzerine şiir yazılmayacak kadar dandiktir
Ama
Ama ben yazarım:
Yaşamak ölümcüldür!
(Sen bir yolunu bulup yok olmaya bak..)
Zehra Zeynep KAPLAN