Dağların gölgesinde bir cam çiziği gibi
Yorgun şehri seyreden kamyonlar
Düşlerimi bıçaklıyor
Ölmüyorum.
Birbirine kin güden bunca insanla
Nasıl yaşanabilir ki gül gibi
Şu kücücük dünyada
Bilmiyorum.
Rahat değiliz Cebrail
Sandığın kadar rahat değiliz
Bir yanım can çekişiyor salya sümük
Diğer yanım rezil rüsva oluyor
Ucuz böceklerin ülkesinde.
Bacaklarım sürünmekten gafil
Müdahilim bunca apak sırtlana.
Ebrehenin filinden daha kafir
Ordular yetiştirdim oysa
Koca koca bölükler
Taburlar, tugaylar.
Ah kıymetlim
Uruh çağıranındır.
Ruh çağıranın.
Parmağıma yüzük olsun sol yanın
Seni sevince tansiyonu yükseliyor insanın
Gülmüyorum.
Ömer Faruk Ünalan