Ekime ve nisana
İnsan soluyan tüm fıtrata
Yaprak yaprak dökülmüş olmanın sarsılmaz erginliğiyle
Hesapsız savruluyorduk
Seviyorduk hiç acımadan ve aç kalmadan
Mecnundan çöl çalıyorduk
Kafka’dan ruh
Ruhu vardı acının, karanlık ve kedi
Yara alıyordu kendi kafesinden
Pluto’yu kim astı bayım
Kim öldürdü gözlerinden
Ne istedi anlatıcı bir kara kediden
Yara çürür, duvarlar kapanır, yara kapanmaz
Ve ağlar bir kadın cesedi, pluto üzerinden
Mecnun kendini çöle kilitledi diye
Leyla’nın aşk diye kimlikleri oldu
Mühendisler çıldırıyordu , hesapsız sevmek karşısında
Bayılıyorduk kopya kağıtlarıyla fotoğraflanmaya
Bayramları zehrediyorduk, bu barışı savaş kılıyordu
İnanıyorduk sonbahara ve nisana
Penyelere inanmıyorduk bayım çabuk sünüyordu
Siyah tişörtleri bir kasılmanın zarafeti sanıyorduk
Triko mevsimler battal boy yalnızlıkla uyumlu diye
Sarılmanın fiyatını bile sormuyorduk
Umut botlarında hep mülteciler batıyordu
Su gibi ağlıyorduk şemli gözlerimizle
Oysa denizler çocukları geri veriyordu
Karadan daha afilli utanç yok kaybolmaya
Marstan davet gelse koşardık tüm uzaklığımızla
Mars bir sevgili kaçışıdır bayım
Sadece inanmak istemektir
Amenna billah
Amenna billah
Amenna billah
Aşka ve nisyana
İnsan soluyan tüm fıtrata
Hesap gününe ve dâri-karar’a
Sevdiğimizin göğsünü atlamadan
Amenna…
ⓘⓓⓔⓑⓘⓨⓐⓣ
Feyz Kariha