her akşam
gözlerinde bir akşam
böyle yoksul ve dokunsan
ağlar mısın leyla
leyla ki
biraz çöl biraz hüzün
değdiği yeri yakan
ve akan ömrümüzün
en onmaz akşamlarında gelir
su mudur
şiir midir avucundaki
leyla ki
gülüşü nehir
gözü uçurum
yangınlardan yıkımlardan kurtulmuş
kırık kemanlarda kan revan olmuş
som acı ve yoksul
biraz acemaşiran
ve sessizce çıkıp gelen akşamla
acıyı ve aşkı içiyorum şimdi ben
damla damla
yanımda el değmemiş bir ay ışığı
ince bir kasede gözyaşı ve kum
gözyaşı ve kum
Hadi leyla
al siyah saçlarını
tülden bir akşam gibi şiirine gir
artık ne türkü söylenir doyasıya
ne şiir mevsimidir
güz rengi kervanlar geçer
en uzak yollarından gönlümüzün
ağır ve hüzün sessizliğinde
leyla mı
o artık bulut suretindedir
ince
usul
ve dağılan
bir geceye daha devrilir zaman
yanımda el değmemiş bir ayışığı.
idebiyat
Siyami YOZGAT