Portakallı Şiir

…kıymetlim, eşime

Portakallar çiçek açıyor

İçimdeki petrol rezervleri tükeniyor sevgilim

Bin dört yüz elli üç varil kalbin atışına tanıklık etmekten

Suçlu bulunuyor dilim

Gözlerinin seviyesinde işlem gören şuncacık kalbim

Avrupa borsalarını alt üst ediyor

Altın tırmanıyor haliyle

Güne düşüşle başlıyor piyasalar

Savaş zamanlarının en karlı yatırımısın sen

Beni yeryüzüne mahkum ediyor

Her gece fikrimi

Misafir etmen

Portakallar çiçek açıyor

Kavram haritanı çıkarıyorum bir yandan

Bir yandan derin düşüncelerin nemli kıyılarından

Dünyaya bakmanın

Keyfine varıyorum  

Kemiklerim etçil fırtınalardan umudunu kesmiş

Saçlarım güneşe küs kavimler gibi

Artık her ölme biçimini destekliyor ömrüm

Türk olmak tuhaf bir hismiş

Saçmalamak insan işi

Biliyorum

Yenilmek, her gün binlerce kez yenilmek geçerken içimden

Elime kırık bir sapan alıp

Son kırk yılın en büyük savaşını veriyorum

Beni mazur gör sevgilim

Senden başka vatan

Bulamıyorum

Portakallar çiçek açıyor

Yayılmacı bir politika izliyor aşkın

Önemle rica ediyorum beni terk etme

Çaya ekmek doğramak gibi bir zenginliğe sahibim

Sınırlarımız virüslü eylemlerle sarsılırken

Senle en dik uçurumlarda miskete talibim

Önemle rica ediyorum beni terk etme

Bahar kokuları ciğerimde bağdaş kurmuş

Düşündüğünden daha güzel bir Allah’la sarsılıyorum

Daha güzel asılıyorum saçlarından

Güzel ölebileceğim bir dünyaya

Portakallar çiçek açıyor

Aşkı arananlar listesinden çıkaran bilim

Etkisiz hale getirilen bunca kelimeden mesuldür

Seksen iki milyon ile aynı atmosferi soluyorum bak

Bak aynı yağmurda ıslanıp

Aynı yoğurdu çalıp

Aynı filme gülüyoruz

Yalana alerjim yok

Polenler solunum sistemimi alt üst ediyor

Kuru soğana güç yetmiyor

Geçim eskisi gibi değil yani

Bir beyaz ata binip sürtmüşüm fakirliğin ardından

Ayşe gelin olmuş, Hatçe kendi yağında

Yıllar gibi uzayıp gidiyor liste

Halim hal değil

Sabrım anarşist bir eylem hazırlığında

Bir Eüzubesmele çek gel

Ömer Faruk Ünalan

Bir yanıt yazın