Nargilenden derince bir duman al
Sloganlarını şöyle bir daha gözden geçir
Tespihini daha sert çekmelisin, en parlak yüzüğünü tak parmağına
Mümkünse takım elbisene uyumlu renkte seç takkeni
Marş repertuarını sıkı tut yoksa meydanların assolisti olamazsın
Bu da bir cihattır, Hamza da böyle yapmadı mı?
Hele bir de cipin varsa kim sana zincir vuracakmış şaşarım!
Mücahidin atı olmaz mı üstelik?
Kornaya ölümüne basmalısın, kişneyen atlar daha korkutucudur
Liderinin adını babanın adıymışçasına haykır
Taassup ehli diyecekler sana, onlara şunu fısılda;
Ashap da Peygamber’e bağlı değil miydi, hiç!
Başını dik, şarjını dolu tut, “mokanı” şekersiz iç
Kafenin en güzel köşesinden en sert “tivitlerin” at bugün
Tabii ki de en Ebu Zer sensin, diğerleri hep Muaviye
“Reel politika” de üç kere, sonra sağına tükür
Ön safa geç, kameralara çıkmazsan olmaz
Örnek şahsiyet olmak şart değil mi sonuçta?
Yıkılma sakın demiyorum; ayağın sürçmesin bile, aman ha!
Neydi ilkemiz;
“Allah affeder, dava affetmez!”
Kaç paradır bir bayrak bilmelisin evlat
Üzerindeki kanın bir karşılığı olmalı değil mi ama?
Büyük bayrak çok iddialı, küçüğü ise pasiftir
Sallarken karizmatik görüneceğin boyu iyi seçmelisin
Mona Rosa aşkına!
Elbette hayırlı bir eş arayacaksın meydanlarda
Gizliden yar da sevilmez ümmet de, öyle ya
Olabildiğince modernizme yatkın birini kestir gözüne
-İlerde siyasete atılırsın belki, kim bilir-
Şalıyla silebilmeli senin sakalından akan abdest suyunu
Bürokrasi işe yaramazsa, Suriye’ye de gidersiniz hatta
Bu söylediklerimi not edersen, mitinglerin aranan adamı sensin demektir.
Belki megafonu bile sana verirler, işte o zaman liderlik yoluna çıkmışsındır.
Burak ÇELİK