Eğer bir tren beni çağırmıyorsa,
Geceler radikal gelir bana.
Yıldızların çatallığına dayanamaz aynalar,
Parçalanır yüzüm ve dönüşür bıçağa.
Ben tam kavuşuyorken yaralarıma
Bilmediğim dillerde türküler söylüyorlar;
Yasaklanmış bütün dillerde.
Şifa arıyorum saatin zehirli zembereğinde
Kör oluyorum treni kaçıracak oluyorum,
Kırılıp düşüyor kucağıma
Annemin gülüşü ve
Niye dişlerimden söküp alıyorlar?
Niye çocukluğumu
Dişlerimden söküp alıyorlar
İşte vuracaklar beni
Dilimle yüreğim arasından
Suçum delillerle sabitlendi;
Kentlilerin tanrılarını saymak!
Bana kızmayın akıtıyorum diye
Olanca kanımı aya
Çiçeklerim geceleri açıyorsa,
Hem de onları antidepresanla beslemişsem,
Göğsüme ekmişsem hatta toprak yerine
Bunun sizin rüyanızla ne ilgisi var?
Gecelerden sabaha ulaşmak adına
Uyuşmuş şiirler yazıyorsam, bunun
Gerçekten sizinle ilgisi var.
ⓘⓓⓔⓑⓘⓨⓐⓣ
Burak Çelik