Görünmez yollara düşüyorum, yolum hep yokluğumla kesişiyor.
Arşa halvet dağlara feryâd ediyorum, sesim hep boğazımda yankılanıyor.
Anı yakalamak için nefes nefes bitiyorum, hep bir nefesle kaçırıyorum kendimi.
Bulutsuz gökyüzü arıyorum, bulutlar avucuma kanıyor.
Güneş’e bakarak yıldız sayıyorum gözlerimde gelgitler intihar ediyor.
Dert yılgını bir kalp ile karıncayla aşık atıyorum.
Meydan okuduğumu sanarken yaşamadan atlıyorum yılları.
idebiyat
Zehra Beybars