Ben edebiyattan anlamam… Peş peşe ne 5 şair sayabilirim ne durup düşünmeden 5 kitap…
Edebiyattan anlamam yaptığım bu değil.. Doğduğum bu… Fıtratımı dışlamamak için alıp beni buraya koydular. Daha namuslu, daha ahlaklı dışlamak için alıp buraya attılar… Edebiyat benim , ben edebiyattan anlamam…
Bu taşlık benim yolumsa bir tercih ve çaba değildir ve iyi olmak için gayret diye bir şey yoktur olmuşluğa…
Benim ellerim bunlar, kalem diye yontulmadılar. İşte şu benim acz kalbim, bir kitaptan oyulmadı, kimseye yazmadılar…
Ben edebiyattan anlamam yaptığım bu değil, doğduğum bu….
Yoluma bir tren gibi çıkmışsa bu onun benimle yolculuğudur ancak… Edebiyat benden anlar. Halim ona beyandır anlar… Gerisi geyikli bir gece gibi onun benimle yolculuğudur….
Benim ellerim kalem diye yontulmadılar…. Kendi sesiydi o akan su.. Siz onu alıp yaldızlı şiir yaptınız. Siz alıp onu biblo… Öyle vasıfsız duvar avutan bir tablo…. Bir palyaço saymazsanız beni yok sayacaksınız…
Geyikli bir geceden bir yorgan dehşetiyim ben… Ne varsa örtün beni benimle… İçimi sıcak tutacak benim. Ne sizin dişi yağmurlarınız… Ne kürklü yalnızlığınız… Ne de belgeseliniz bir acının dünyasından… benim ellerim kalem diye yontulmadılar…
《dedi bir ölümlü》
ⓘⓓⓔⓑⓘⓨⓐⓣ
Feyz Kariha